Toen de klok nog sloeg boven de Rechtestraat...

Wat schetst mijn grote verbazing dat ik, op het moment dat ik een bijdrage aan indebuurt Eindhoven leverde, het ED-artikel van vanmorgen, 21 augustus, over ons oude stadhuis las!

Heren... Stelt u zich eens voor wat dat prachtige stadhuis, waarop ik tijdens mijn baby-, peuter-, kleuter- en jongensleeftijd, 18 jaar lang, heb mogen uitkijken. We zagen niet alleen haar schoonheid, maar ook op elk moment van de dag hoe laat het was. Jammer genoeg hadden de Duitsers de klokbellen gejat en omgesmolten om daar vervolgens tanks van te maken. Wie weet hoeveel geallieerde doden die stadhuistanks op hun geweten hadden?

Als het onweerde... En dat kon het in de binnenstad nogal eens heftig, is menigmaal de toren van het stadhuis getroffen, terwijl bolbliksems de Rechtestraat in schoten met in de portieken vluchtende voetgangers tot gevolg. Mijn moeder haalde dan voor onze veiligheid, zoals dat toen gewoonte was, al het zilverwerk bij de ramen vandaan, ramen die toen uiteraard nog niet dubbelglazig waren. Voor het onnozel afbreken van zo'n diamant zijn werkelijk nog geen goede scheldwoorden uitgevonden en het toont aan dat de gemeentepolitiek toen al zéér discutabel was! 

Jullie artikel deed mij de oren flapperen... Wat een toeval! Jaren wordt hierover niet gerept en dan plots gaat alles schuiven?! Jullie artikel brengt hoop in de harten van oud-Eindhovenaren en een mogelijkheid om daarover nog even vuur te spuwen. Chapeau! Ga zo door. En als ik met mijn enthousiasme mee kan helpen? Bij deze! Ik ben dan weliswaar 81 jaar, maar vergis je niet, vol energie, sinds 20 jaar run ik maritieme, culturele stichtingen en ik ben sinds mijn globetrotteren neergestreken in het plattelandse Netersel... Als het mooi weer is en de wind Oostelijk, ruik ik mijn geliefde geboortestad!

Groet,

Ed van Lierde